Hornjoserbski frazeologiski słownik w interneće

Hornjoserbski frazeologiski słownik w interneće je móžnosć wužiwanja datoweje banki hornjoserbskich frazeologizmow, kotraž bě zakład za wudaće Hornjoserbskeho frazeologiskeho słownika w ćišću: Ivčenko, Anatolij; Wölke, Sonja: Hornjoserbski frazeologiski słownik / Obersorbisches phraseologisches Wörterbuch / Верхнелужицкий фразеологический словарь, Budyšin: Ludowe nakładnistwo Domowina, 2004, 572 S.
Zestajerka a hladarka datoweje banki je dr. Sonja Wölkowa (Serbski institut)

pytanje po spočatnikach

po prošenju ‹prošeń› chodźić ‹hić, běhać› [něchtó po prošenju ‹prošeń› chodźi ‹dźe, běha›]
`jałmožnu prosyć´ | `betteln´

Wörterbuchbelege

po prošenju chodźić, hić (NHS 1, 212); po prošenju chodźić (Rězak 324)

přikłady z literatury

Ty rawso by snano wzał, zo bych na stary dźeń po prošenju chodźiła, kaž stari wojacy chodźa? (Radyserb, Bitwa 23) Tuž Hórbankej ničo druhe njezwosta, hač sam z tym započeć, hačrunjež wón njerady po prošenju chodźeše. (Šołta, Statok 13) Hdy pak Serba wuhladaš, zo by šoł po prošenju. (Ćišinski, ZSĆ 6, 105) To byštaj bórze hromadźe po prošenju hić móhłoj. (Domaška, Młyn 17) Cyle po prošenju běhać, to wšak je hańba. (Słodeńk, Listy 49) Tak podawa so, zo hłódne dźěćatka k wojakam po prošeń chodźa, zo bychu tola někajku krjeńčku za hłódny brjuch měłe. (Radyserb, Bitwa 141) Po prošeń chodźić, ně to nochcu, sćeńka so žiwić je jěry wosud. (Wjela, Roboty 92)

wróćo