Hornjoserbski frazeologiski słownik w interneće
Hornjoserbski frazeologiski słownik w interneće je móžnosć wužiwanja datoweje banki hornjoserbskich frazeologizmow, kotraž bě zakład za wudaće Hornjoserbskeho frazeologiskeho słownika w ćišću: Ivčenko, Anatolij; Wölke, Sonja: Hornjoserbski frazeologiski słownik / Obersorbisches phraseologisches Wörterbuch / Верхнелужицкий фразеологический словарь, Budyšin: Ludowe nakładnistwo Domowina, 2004, 572 S.
Zestajerka a hladarka datoweje banki je dr. Sonja Wölkowa (Serbski institut)
pytanje po spočatnikach
Wuslědk za "huba": 89 frazeologizmow
- (ani) hubu njewočinić ‹njewotewrić›
- (prawje) do huby prajić někomu něšto
- ani dórtka do huby wzać njemóc
- ani ‹žaneho› dórtka do huby njetyknyć
- do huby hladać někomu
- do huby mazać někomu něšto
- do huby pomasać někomu
- do huby walić/waleć někomu něšto
- do huby wzać/brać něšto
- do huby zmjetać něšto
- dobra huba
- dobru hubu měć
- dwaj jazykaj (w hubje) měć
- hišće maćerne mloko na hubje měć
- hładka huba
- huba dźe do koleska někomu
- huba dźe kaž baćonej pysk někomu
- huba dźe kaž wětrnik ‹wětrownik› někomu
- huba dźe kaž ‹jako› młynske kopyčko ‹so wjerći kaž młynske koło› někomu
- huba je zaćekła ‹zarostła› někomu
- huba je zamjerznyła ‹[zestar] ert je zamjerznył› někomu
- huba so čumpa někomu
- huba sprostnje někomu
- huba wisa někomu za něčim, na něšto
- hubu do wuzdy wzać
- hubu křiwić
- hubu lutować
- hubu na prawym blaku měć
- hubu na wotežce dźeržeć
- hubu pójšeć ‹powěšeć, wěšeć› (na někoho)
- hubu połnu brać
- hubu rozdajeć
- hubu rozdajić/rozdajeć
- hubu rozdajić/rozdajeć (na někoho)
- hubu sćahnyć/sćahać/sćahować (na někoho, něšto)
- hubu sej ‹sebi› torhać (na někoho, něšto, wo někim, něčim)
- hubu sej ‹sebi› woparić ‹wopalić›
- hubu stulić někomu
- hubu stulić/tuleć/stuleć
- hubu wočinić ‹wotewrić›
- hubu wustajeć
- hubu zakazać někomu
- hubu zakusnyć
- hubu zamknyć ‹zawrěć›
- hubu zašitu měć
- hubu ‹[kniž] ert› zamknyć někomu
- hubu ‹[wulg] frasu, brasu› zatykać někomu
- hubu ‹[wulg] frasu, klamu› sej ‹sebi› drěć (na někoho, něšto; wo někim, něčim)
- hubu ‹[wulg] klamu› dźeržeć
- kisała huba
- křiwu hubu sćahować/sćahnyć ‹činić›
- łžeć, štož móže so jemu z huby dokurić
- lěni ‹chromy› na hubu
- lóza ‹lózyska› huba
- lózu hubu měć
- maćerne mloko někomu hišće na hubje wuschnyło ‹wuschło› njeje
- měd wokoło huby mazać někomu
- na hubu dyrjeny njebyć
- na hubu padnjeny njebyć
- na hubu ‹na pysk› być někomu
- na hubu ‹pysk› chromy njebyć
- pječene hołbje do huby lětaja někomu
- pječene kawki do huby lětaja ‹padaja› někomu
- po hubje być někomu
- po hubje huslować někomu
- po hubje rěčeć někomu
- powědać ‹prajić›, štož na hubu ‹do huby› přińdźe někomu
- pranc před hubu wjazać ‹na hubu powěsnyć› někomu
- přez hubu zjěć ‹zajěć› někomu
- rěčeć ‹powědać›, kaž je huba narostła ‹rostła, zrosćena› ‹kaž je jazyk ‹pysk› narostł›
- sebi něšto wot huby ‹swojej hubje› wottorhnyć/wottorhować
- sedźeć ‹mjelčeć›, jako ‹kaž› by pawk někomu hubu zapřadł
- słódkeje huby načinić někomu
- słódku hubu činić/sčinić/načinić někomu
- słowa z klěšćemi z huby drěć někomu
- słowo z huby brać/wzać někomu
- stać ‹hladać› rozdajiwši hubu
- woda hač pod hubu steji někomu
- wulka huba
- wulku hubu (na někoho) měć
- z cyłej hubu
- z hładkej hubu
- z połnej hubu
- z prěnjeje huby
- z wulkej hubu
- ze suchej hubu
- zła huba
- zymnu hubu měć
- někomu je hakle wčera huba wot wuzoła wuschła