Hornjoserbski frazeologiski słownik w interneće

Hornjoserbski frazeologiski słownik w interneće je móžnosć wužiwanja datoweje banki hornjoserbskich frazeologizmow, kotraž bě zakład za wudaće Hornjoserbskeho frazeologiskeho słownika w ćišću: Ivčenko, Anatolij; Wölke, Sonja: Hornjoserbski frazeologiski słownik / Obersorbisches phraseologisches Wörterbuch / Верхнелужицкий фразеологический словарь, Budyšin: Ludowe nakładnistwo Domowina, 2004, 572 S.
Zestajerka a hladarka datoweje banki je dr. Sonja Wölkowa (Serbski institut)

pytanje po spočatnikach

do rěče ‹rěčow› skočić ‹zaskočić, padnyć, zjěć› {někomu} [něchtó někomu do rěče skoči ‹zaskoči, padnje, zjědźe›]
`někoho při rěčenju přetorhnyć´ | `jemanden beim Sprechen unterbrechen´ jemandem ins Wort fallen

Wörterbuchbelege

skočić někomu do rěče (Trofimowič 279); do rěče/ do rěčow zjěć/ padnyć (NHS 1, 44)

přikłady z literatury

"Ale swojorazne", skoči jemu zaso Józef do rěče, " přetož z tym je prajene, zo njesłušam do jeho lubuškow, ani docyła do cwólby pjatylizarjow. A na to sej něšto być zdam." (A. Nawka, Flinta 6) Hajno so zatorhny, srěbaše rozbudźeny sliny a chcyše knjenje do rěčow skočić, ale wona jeho wotwobara [...]. (Wawrik, Za kerkom 185) "[...] Jurko, hibićiwy duch wona ma, a to hišće dźensa! To so prěć njehodźi!" "Ale hibićiwu ruku tež, kaž smój to wobaj nazhoniłoj", zaskoči jemu Jurk do rěče. (Iselt, Bitwa 30) "Přepozdźe, wězo", jemu tu towarš do rěče zjědźe, "jenož hlejće našeho wjercha, kak tu barbi trawu ..." (Zalěski, Rjekowje 12) "Tu ma kóždy prawo, swoje měnjenje rjec", zjědźe jej direktor do rěče. (Koch, Mjez mostami 58) Tu jemu Mjeń skromnje, ale wěsće do rěče padny. (Kubašec, Serbin 2, 286)

wróćo